Niebezpieczne leki

Fretki mogą bardzo źle reagować na pewne leki, do których zaliczamy:

1. paracetamol, ibuprofen – substancje o działaniu przeciwbólowym, nawet w bardzo małych dawkach są bardzo toksyczne dla fretek – wątroba metabolizuje lek, który w szybkim czasie doprowadza do jej niewydolności, zanim ostatecznie zabije fretkę – należy uważać na leki zawierające w swym składzie te substancje czynne i ich pochodne (sekcja może wykazać także niewydolność nerek – biały ich kolor)
2. leki sedacyjne, np. medetomidyna, w zbyt dużej dawce, źle dobranej do wagi i kondycji zdrowotnej fretki może powodować depresję oddechową i zatrzymanie akcji serca, wymagające szybkiej reanimacji zwierzaka
3. gentamycyna (gentamycin), powodująca ustanie pracy nerek oraz głuchotę
4. gonadotropiny – glikoproteinowe hormony, w zbyt dużej dawce mogą powodować ropomacicze i hiperestrogenizm
5. mitotan, może spowodować poważne komplikacje w postaci niskiego poziomu glukozy u fretek z współwystępującą insulinomą
6. ketoconazole, jak na przykład nizoral – środek blokujący enzymy obniżające poziom kortyzolu i androgenów
7. trilostane, na przykład vetoryl – zwiększa on poziom 17-hydroxyprogesterone, hormon ten jest jednym z hormonów, których poziom jest podwyższony u fretek z chorymi nadnerczami, najprawdopodobniej wiec podwyższy on poziom tego hormonu u fretki i przyczyni się do pogorszenia stanu zwierzęcia
8. tamoxifen, na przykład nolvadex – środek anty-estrogenowy, produkt ten działa blokując receptory estrogenu, ale badania na fretkach wykazały, że nolvadex ma działanie estrogenopodobne, które może spowodować anemie wywoływaną estrogenem, trombocytopenię i rozrost gruczołu sutkowego
9. iwermektyna – stosowana do walki ze świerzbowcami i innymi pasożytami w zbyt dużej dawce może powodować:
   – głuchotę lub śmierć u białogłowych fretek, w przypadku zastosowania bezpośrednio do ucha
   – śmierć, w przypadku iniekcji domięśniowej lub dożylnej

   najlepiej stosować tylko i wyłącznie, pod ścisłą kontrolą lekarza weterynarii w formie iniekcji podskórnych, w dawce 0,2-0,4ml (200-400μg) /kg m.c. – wtedy lek działa odpowiednio długo, żeby zabić wykluwające się z jaj pasożyty (leczenie dobrze powtórzyć po dwóch tygodniach – na całym stadzie fretek)

10. metacam – substancja czynna: meloksykam [Meloxicam Teva] – niesterydowy środek przeciwzapalny, należący do grupy kwasów enolowych i posiadający działanie przeciwzapalne, przeciwwysiękowe, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, może być stosowany, tylko i wyłącznie, pod ścisłą kontrolą lekarza weterynarii, gdyż może powodować:
    – niedokrwistość lub zaburzenia w obrazie morfologicznym krwi
    – nudności i wymioty
    – bóle brzucha
    – niestrawność, zaparcia, wzdęcia, biegunkę
    – świąd, wysypkę
    – obrzęki (w tym kończyn dolnych)
    – szumy uszne
    – senność
    – kołatanie serca
    – zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi
    – krwawienie z przewodu pokarmowego
    – zapalenie błony śluzowej jamy ustnej
    – zapalenie przełyku
    – wrzód żołądka lub dwunastnicy
    – przemijające zaburzenia czynności wątroby lub zapalenie wątroby
    – zaburzenia czynności nerek lub niewydolność nerek
    – napady astmy
    – perforację przewodu pokarmowego
    – zapalenie błony śluzowej żołądka lub dwunastnicy
    – zapalenie okrężnicy
    – zatrzymanie sodu, potasu i wody w organizmie
11. frontline spray (fipronil 250 mg/100 ml) – środek do zwalczania kleszczy, pcheł i wszoł – może spowodować silne zatrucie u fretki, a nawet śmierć
12. rumianek pospolity [Matricaria chamomilla L.] – substancje czynne: chamazulen, α-bisabolol, spiroeter, flawonoidy, związki kumarynowe, śluz, cholina, sole mineralne – stosowany zewnętrznie na skórę jako środek przeciwzapalny może uczulać fretki
13. ipakitine – zawiera chitosan (mający usuwać toksyny mocznicowe), działa odchudzająco, utrudniając wchłanianie tłuszczy i obniżając łaknienie, często podrażnia żołądek, co z kolei prowadzi do wymiotów

…

Uwaga!

Większość książek lub artykułów, wykorzystanych do opracowania niniejszego tematu, zostało opublikowanych jakiś czas temu, w związku z powyższym niektóre dane, metody leczenia i leki mogą być nieaktualne (wycofane z obrotu lub nigdy nie dopuszczone do obrotu w Polsce), ale Wasz lekarz weterynarii na pewno będzie wiedział czym można je zastąpić.

Większość informacji na tych stronach napisali ludzie, którzy mają duże doświadczenie w hodowli fretek jednak nie są weterynarzami. Wszystkie teksty były konsultowane ze specjalistami.

Każda chora fretka powinna natychmiast znaleźć się u wykwalifikowanego i doświadczonego weterynarza, który specjalizuje się w leczeniu fretek. Pamiętaj fretki należą do zwierząt, u których symptomy choroby występują bardzo późno, co może prowadzić do ich nagłej śmierci. Nie próbuj żadnych “domowych sposobów” bez konsultacji ze specjalistą, nawet jeśli jakiś znajdziesz gdzieś w tekście na tej stronie. Informacje tu zawarte mogą powiększyć Twoją wiedzę i wyczulić Cię na niespecyficzne objawy w zachowaniu Twojej fretki, ale pamiętaj niewłaściwa, samemu postawiona diagnoza może decydować o jej życiu.

Wszystkie prawa zastrzeżone!

…

wyszukane przez: Eva, Ana

foto:
1) en.img365.com
© Fotki, zdjęcia i ryciny zamieszczono w celach poglądowych, dydaktycznych, informacyjnych lub szkoleniowych • © All rights reserved or Some rights reserved, publikacja powyższych zdjęć wymaga zgody autorów 

literatura:
[1] „Tchórz” Marcin Brzeziński, Jerzy Romanowski, 1997
[2] „Hodowla tchórzy” Maria Bednarz, Andrzej Frindt, 1991
[3] „Fretki: warunki zdrowotne, hodowla, rozpoznanie i leczenie chorób” Maggie Lloyd, 1999
[4] „Biology and diseases of the ferret” Fox JG., 1988, 1998
[5] „Ferret husbandry, medicine, and surgery” John H. Lewington, 2000
[6] „Ferret for dummies” K. Schilling, 2007
[7] „How to read your report” Wellness Inc., 1993
[8] „Practical ferret medicine and surgery for the private practitioner” Finkler M., 1993
[9] „Ferret medicine and surgery” Brown S., 1992, 2001
[10] „Ferret breeding” James McKay, 2006
[11] smallanimalchannel.com 

…