Leczenie antyhomotoksyczne chorób układu rozrodczego u małych zwierząt
autor: lek. wet. Anna KUCHARSKA

Streszczenie

[…] Opisano najczęściej spotykane w praktyce lekarskiej schorzenia układu rozrodczego małych zwierząt. Preparaty antyhomotoksyczne doskonale uzupełniają działanie leków konwencjonalnych, a niejednokrotnie dają najlepsze efekty terapeutyczne. […]

Wstęp

[…] Choroby układu rozrodczego stanowią poważny problem w lecznictwie małych zwierząt. Wielu właścicieli pragnie uniknąć niepożądanego potomstwa swoich podopiecznych, ale nie wyraża zgody na sterylizację i wybiera antykoncepcję hormonalną. Stosowanie preparatów hormonalnych pociąga za sobą zwiększone ryzyko wystąpienia zaburzeń pracy układu rozrodczego, prowadzących do ropomacicza, zmian nowotworowych jajników i macicy, a także gruczołu mlekowego. […]

Zmiana w stylu życia mieszkańców dużych aglomeracji wiąże się ze zmianą sytuacji psa. Zamiast być stróżem i obrońcą, staje się członkiem rodziny otoczonym troskliwą opieką. Pociąga to za sobą zmiany w psiej psychice i doprowadza do zaburzeń w zachowaniu, np. coraz częściej spotykane są ciąże urojone u suk i wynikające z nich zmiany w gruczole mlekowym.

Zarówno zanieczyszczenie środowiska, jak i spożywanie karmy pochodzącej od zwierząt karmionych paszą z dodatkiem antybiotyków i hormonów mogą wpływać niekorzystnie na stan zdrowia, a szczególnie na regulację hormonalną u małych zwierząt, objawiającą się zmianami w cyklu rujowym.

Poniżej przedstawiłam podstawowe preparaty antyhomotoksyczne stosowane w terapii schorzeń układu rozrodczego i najczęściej spotykane choroby u samic i u samców.

Podstawowe leki

  1. Hormeel ad us. vet. – stosowany w zaburzeniach cyklu rujowego, niepłodności, zapaleniu macicy, ciąży urojonej.
  2. Lachesis compositum ad us. vet. – stosowany w profilaktyce i leczeniu zapalenia macicy i gruczołu mlekowego, oraz polecany w okresie okołoporodowym.
  3. Mucosa compositum ad us. vet. – używana jako lek wspomagający przy schorzeniach błony śluzowej macicy i pochwy.
  4. Ovarium compositum ad us. vet. – polecany w terapii zaburzeń funkcji jajników, zmian w błonie śluzowej macicy, ciąży urojonej oraz zmian psychicznych.
  5. Traumeel ad us. vet. – szeroko stosowany lek o silnym działaniu przeciwzapalnym, przeciwobrzękowym.

Przykłady terapii

  1. Ropne zapalenie napletka – iniekcje pod skórę co 4 dni kombinacji preparatów: Hormeel, Traumeel, Mucosa, Echinacea przez 3-4 tygodnie. Dodatkowo miejscowe stosowanie maści Traumeel S.
  2. Zapalenie jąder – schorzenie o etiologii urazowej lub infekcyjnej. W przypadku wystąpienia objawów ogólnych, jak gorączka, silne osłabienie, rozległy obrzęk, podaję obok leków antyhomotoksycznych antybiotyk o szerokim spektrum działania. Bardzo dobre zastosowanie ma Traumeel w połączeniu preparatem Belladonna-Homaccord iniekcja pod skórę co 2-4 dni. W początkowym okresie, kiedy stwierdza się obrzęk jąder, można dodatkowo podawać Apis-Homaccord 3-4 razy dziennie po 5 kropli.
  3. Zapalenie prostaty – przyczyną tego schorzenia jest najczęściej zakażenie bakteryjne drogą wstępującą. Obok antybiotykoterapii stosuję Traumeel z Belladonna-Homaccord i Echinacea compositum w iniekcji podskórnej co 2-4 dni.
  4. Przerost prostaty – schorzenie o różnej etiologii, występuje częściej u psów starszych. Stosuję Sabal-Homaccord i Galium-Heel w iniekcji raz w tygodniu.
  5. Młodzieńcze zapalenie pochwy – występuje przed pierwszą cieczką. Obserwuje się obfity kremowy wyciek z pochwy bez objawów ogólnych. Stosuję Ovarium compositum, Traumeel i Mucosa compositum 3-4 iniekcje co 4 dni.
  6. Brak rui – bardzo dobre zastosowanie znalazło podawanie iniekcji: Hormeel 2 razy w tygodniu i Galium-Heel raz w tygodniu przez 2 miesiące.
  7. Cicha ruja – głównym problemem w tym przypadku jest ustalenie terminu krycia ze względu na słabo wyrażone objawy zewnętrzne. W takich przypadkach stosowałam Ovarium compositum w iniekcji co 4 dni na 2 tygodnie przed spodziewaną rują. Leczenie uzupełniałam kroplami Gynäcoheel 2 razy dziennie po 5-8 kropli.
  8. Prowadzenie ciąży – zastosowanie iniekcji leku Hormeel raz w tygodniu od momentu rozpoczęcia cieczki do krycia zwiększa skuteczność krycia i poprawia zdrowotność potomstwa. Podanie tego preparatu na 2 tygodnie przed porodem (iniekcje w odstępie tygodnia i jedna po rozpoczęciu akcji porodowej) zmniejsza ryzyko komplikacji w okresie okołoporodowym.
  9. Okres poporodowy – w celu przyśpieszenia inwolucji macicy 2 dni po porodzie podaje się Lachesis compositum i Mucosa compositum co 2 dni trzykrotnie.
  10. Ciąża urojona – stanowi poważny problem. W tym przypadku co 2 dni podajemy preparaty: Pulsatilla compositum lub Hormeel z Ovarium compositum.
  11. Zapalenie gruczołu mlekowego – spowodowane zastojem pokarmu, infekcją bakteryjną lub toczącym się procesem nowotworowym. Obok leczenia konwencjonalnego stosuję Lachesis compositum, Hormeel, Belladonna-Homaccord i Traumeel w iniekcji co 2-4 dni.
  12. Zwłóknienia i stwardnienia w gruczole mlekowym – o różnej etiologii. Dobre efekty daje stosowanie Galium-Heel i Lymphomyosot 1 x w tygodniu przez dwa miesiące.
  13. Zmiany nowotworowe gruczołu mlekowego – toczący się proces ma często charakter złośliwy, więc z tego względu zaleca się mastektomię, a u suk i kotek w wieku poniżej 10 lat połączoną z ovariohisterektomią. W dwa tygodnie po operacji rozpoczynamy podawanie 1 raz w tygodniu iniekcji Carcinoma mammae Injeel a następnie Carcinoma mammae Injeel forte w celu zmniejszenia ryzyka przerzutów.
  14. Pyometra – najczęściej powinno się przeprowadzić zabieg operacyjny. Jednak jeśli stan ogólny pacjentki jest przeciwwskazaniem do zabiegu lub właściciel nie wyraża zgody, stosuję obok długotrwałej antybiotykoterapii preparaty: Hormeel, Ovarium compositum i Lachesis compositum co 2-4 dni przez 4-6 tygodni.

Stosowane leki antyhomotoksyczne pozwalają poprawić stan ogólny pacjenta, przygotować do operacji a czasami nawet jej uniknąć. Są to niezastąpione preparaty w leczeniu zaburzeń cyklu rujowego, w położnictwie i neonatologii ze względu na brak działań ubocznych.1) […]

słowniczek:
mastektomia – zabieg amputacji gruczołu mlekowego…
ovariohisterektomia – zabieg usunięcia macicy i jajników, czyli innym słowem sterylizacja…
pyometra – zespół zapalenie macicy – ropomacicze

Uwaga!

Większość książek lub artykułów, wykorzystanych do opracowania niniejszego tematu, zostało opublikowanych jakiś czas temu, w związku z powyższym niektóre dane, metody leczenia i leki mogą być nieaktualne (wycofane z obrotu lub nigdy nie dopuszczone do obrotu w Polsce), ale Wasz lekarz weterynarii na pewno będzie wiedział czym można je zastąpić.

Większość informacji na tych stronach napisali ludzie, którzy mają duże doświadczenie w hodowli fretek jednak nie są weterynarzami. Wszystkie teksty były konsultowane ze specjalistami.

Każda chora fretka powinna natychmiast znaleźć się u wykwalifikowanego i doświadczonego weterynarza, który specjalizuje się w leczeniu fretek. Pamiętaj fretki należą do zwierząt, u których symptomy choroby występują bardzo późno, co może prowadzić do ich nagłej śmierci. Nie próbuj żadnych “domowych sposobów” bez konsultacji ze specjalistą, nawet jeśli jakiś znajdziesz gdzieś w tekście na tej stronie. Informacje tu zawarte mogą powiększyć Twoją wiedzę i wyczulić Cię na niespecyficzne objawy w zachowaniu Twojej fretki, ale pamiętaj niewłaściwa, samemu postawiona diagnoza może decydować o jej życiu.

Wszystkie prawa zastrzeżone!

by: Ana

foto:
1) ferretta.pl
Fotki, zdjęcia i ryciny zamieszczono w celach poglądowych, dydaktycznych, informacyjnych lub szkoleniowych • 
© All rights reserved or Some rights reserved, publikacja powyższych zdjęć wymaga zgody autorów 

literatura:
[1] „Tchórz” Marcin Brzeziński, Jerzy Romanowski, 1997
[2] „Hodowla tchórzy” Maria Bednarz, Andrzej Frindt, 1991
[3] „Fretki: warunki zdrowotne, hodowla, rozpoznanie i leczenie chorób” Maggie Lloyd, 1999
[4] „Biology and diseases of the ferret” Fox JG., 1988, 1998
[5] „Ferret husbandry, medicine, and surgery” John H. Lewington, 2000
[6] „Ferret for dummies” K. Schilling, 2007
[7] „How to read your report” Wellness Inc., 1993
[8] „Practical ferret medicine and surgery for the private practitioner” Finkler M., 1993
[9] „Ferret medicine and surgery” Brown S., 1992, 2001
[10] „Ferret breeding” James McKay, 2006
[11] heel.pl/files/kwartalnik/43_10.pdf