Jednym z najdrażliwszych problemów naszych podopiecznych jest ruja… Jest ona uciążliwa dla nas, a dla fretek może okazać się śmiertelna… Przedłużający się czas jej trwania (ruja permanentna powyżej 12 tygodni trwania – samice, kilkumiesięczne – samce) bardzo wycieńcza i osłabia organizm fretki, co może doprowadzić do anemii i zgonu…
Ruja… jest problemem, czy to u samic, czy u samców:
- intensywniejszy zapach
- znaczenie terenu
- hiperestrogenizm
- ogólne wycieńczenie organizmu
- utrata wagi (30-50%)
- wyłysienia
- ropomacicze
- stres
- a nawet śmierć
Wielu właścicieli fretek nie chce potomstwa po swoich fretkach, ale też nie chce sterylizować/kastrować zwierzaka… Aby zapobiec komplikacjom zdrowotnym związanym z nadprodukcją hormonalną w czasie rujek można zastosować jedną z niżej opisanych metod przerywania rui:
- gra wstępna z samcem, tarmoszenie i zapach, bez krycia
- krycie samcem wykastrowanym lub wasektomem
- krycie samcem
- środki hormonalne
- środki homeopatyczne
- ingerencja chirurgiczna
Każda z wyżej wymienionych metod ma swoje plusy i minusy…
Metody naturalne
Taką metodą jest „gra wstępna”, czyli prowokowane krycie samicy:
- samcem niekastrowanym
- samcem kastrowanym
- lub wazektomem (samiec po sterylizacji z podwiązanymi nasieniowodami, co nie zmniejsza jego samczych zachowań, ale czyni go bezpłodnym – przynajmniej w teorii, w praktyce zdarzają się przypadki narodzin potomstwa po takim wyciszaniu ;-)…)
Po takim „kryciu” w większości wypadków ruja zanika, ale są też minusy tej metody:
- nie zawsze działa
- nawet pojedyncze krycie samcem niekastrowanym może zakończyć się ciążą rzeczywistą
- wystąpienie ciąży urojonej
- oraz urojonego macierzyństwa
- nie eliminuje zagrożenia wystąpienia nowotworów narządów płciowych: jajników, macicy, listw mlecznych, jąder czy prostaty
- nie eliminuje wystąpienia ropomacicza, czy hiperestrogenizmu
- nie wycisza samców
- krótkotrwałość działania – do kolejnej rui, która może wystąpić w ciągu kolejnych 40 dni – przeczytaj więcej o rui
- możliwe zakażenia bakteryjne, grzybicze narządów płciowych obu płci
Plusy:
- mało inwazyjna i naturalna metoda bez konieczności stosowania środków farmakologicznych, które bardzo źle wpływają na organizmy fretek w czasie rujek
- szybkie i widoczne wyciszenie samicy (zanik wisienki w ciągu kilku dni)
Środki hormonalne
Polecany środek hormonalny, stosowany na fretkach:
- podskórne wszczepienie implantu SUPRELORIN – obecnie najbardziej efektywna i bezpieczna metoda, z minimalnymi skutkami ubocznymi!
Inne środki farmakologiczne na bazie hormonów w postaci doustnej lub iniekcji nie są polecanymi metodami z uwagi na dość „agresywne” działanie, zwłaszcza gdy zostają zastosowane w czasie już trwającej rui (zwłaszcza długo trwającej, czasami już w 4 tygodniu)… Odnotowano wiele przypadków zgonów fretek, będących skutkiem zastosowania właśnie tych hormonów/ metod wyciszania rui, a powodującego pogłębienie się już istniejącej anemii (hiperestrogenizmu) lub ropomacicza:
- PROLIGESTON S.C., który powinien być podawany w dawce 0,5ml/1kg masy ciała (podejrzewam, ze niektórzy weci daja zbyt duże dawki, które mogą wywołać ropomacicze lub galapujący hiperestrogenizm)
- HCG UI – mniej inwazyjny, który podajemy w ilości 100 j.m.; GONAI HP 125 UI (gonadotropina corionica) – druga dawka o połowę mniejsza
- BIOGONADYL 500, PREGNYL – uruchamiają procesy jajeczkowania i wspomagają funkcje ciałka żółtego
- DEPO-PROVERA, BIOWET 0,1ml – BARDZO NIEPOLECANE!
Stosując te hormony, należy pamiętać o podstawowych zasadach:
- zastosować je przed wystąpieniem rui!
- w przypadku tabletek lub iniekcji zaleca się najwyżej jednokrotne zastosowanie hormonu w ciągu całego życia fretki
Minusy – zastosowanie środków farmakologicznych w okresie trwania rui może spowodować:
- ropomacicze
- hiperestrogenizm
- zmiany nowotworowe macicy, jajników, gruczołu mlekowego, jąder lub prostaty lub przyspieszenie już istniejących ognisk rakowych
- wystąpienie ciąży urojonej
- oraz urojonego macierzyństwa
- zmiany psychiczne
- zmiany neurologiczne
- krótkotrwałość działania – do kolejnej rui, która może wystąpić w ciągu kolejnych 40 dni (nie dotyczy implantu, którego działanie określa się w przedziale od 300 do 1300 dni)
Plusy metody:
- zastosowanie hormonu daje szybkie i widoczne wyciszenie (zanik wisienki w ciągu kilku dni od zastosowania)
- zastosowanie przed rują eliminuje wystąpienie ciąży urojonej i urojonego macierzyństwa, w zamian za krótkotrwałą (7-14 dniową rujkę – mało obciążającą organizm fretek)
- brak ciąży
Środki homeopatyczne
Jest to druga metoda z zastosowaniem środków farmakologicznych, ale mniej inwazyjna w odniesieniu do zastosowania hormonów… Wyciszenie jest w formie podskórnych iniekcji leków przygotowywanych z surowców wyjściowych, które są głównie pochodzenia roślinnego lub mineralnego… Przeczytaj dołączony poniżej artykuł o homeopatykach stosowanych w chorobach układu rozrodczego u małych zwierząt…
Stosuje się następujące środki:
- OVARIUM COMPOSITUM – jest to preparat stymulujący owulację, polecany w terapii zaburzeń funkcji jajników, zmian w błonie śluzowej macicy, ciąży urojonej oraz zmian psychicznych – wyciszenie poprzez 2-5-ciokrotne iniekcje homeopatyku 0,5ml/1kg masy ciała fretki, w odstępach co 7 dni
Minusy zastosowania środków homeopatycznych:
- metoda o wolniejszym działaniu
- niestety może być nieskuteczna (nie zadziałać)
- może wystąpić ropomacicze
- może wystąpić hiperestrogenizm
- nie niweluje wystąpienia nowotworów narządów rozrodczych
- wystąpienie ciąży urojonej
- oraz urojonego macierzyństwa
- krótkotrwałość działania – do kolejnej rui, która może wystąpić w ciągu kolejnych 40 dni
Plusy metody:
- mało inwazyjna w odniesieniu do środków hormonalnych
- brak ciąży
Ingerencja chirurgiczna
Wyciszenie poprzez operację chirurgiczną i poddanie fretki zabiegowi… Operacja jest wykonywana pod narkozą (znieczuleniem ogólnym), polega na otwarciu jamy brzusznej (samice), moszny (samce) i usunięciu organów rozrodczych (płciowych)… Trwa od kilkunastu do kilkudziesięciu minut i jest to jedyna, trwała i nieodwracalna metoda pozbawienia zdolności rozrodczych naszego zwierzaka…
Wyróżniamy dwie metody chirurgiczne:
- sterylizacja – zabieg polegający na przecięciu lub podwiązaniu jajowodów (samice), nasieniowodów (samce) – metoda teoretycznie odwracalna, w praktyce nie i rzadko stosowana
- kastracja – zabieg polegający na usunięciu jajników, jajowodów i macicy (samice), usunięciu jąder, nasieniowodów (samce)
Zwyczajowo, przyjęło się mówić, iż samiczkę sterylizujemy, a samca kastrujemy, ale jak widzimy w przypadku obu płci stosujemy formę ostateczną i nieodwracalną, czyli KASTRACJĘ… Przeczytaj więcej o kastracji/sterylizacji…
Minusy zastosowania operacji chirurgicznej:
- zatrzymanie akcji serca w reakcji na środki sedacyjne i znieczulające
- zagrożenie powikłaniami operacyjnymi i pooperacyjnymi
- nie niweluje wystąpienia nowotworów listw mlecznych lub prostaty
- nie niweluje możliwości wystąpienia hiperestrogenizmu w wyniku nadprodukcji hormonów (nadczynność nadnerczy)
- wystąpienie ciąży urojonej (operacja wykonana w trakcie trwania rui)
- oraz urojonego macierzyństwa (operacja wykonana w trakcie trwania rui)
- „trzeci jajnik” odpryski pooperacyjne, które powodują nawroty rui
- problemy z układem moczowym, np. nietrzymanie moczu
- nieodwracalność
Plusy metody:
- niweluje zagrożenie ropomaciczem
- trwałe pozbawienie możliwości rozrodczych – brak niechcianych ciąż
Przeczytaj więcej o operacji chirurgicznej oraz opiece przed i pooperacyjnej…
…
Jak wspomniałam każda z tych metod ma swoje plusy i minusy, i aby uniknąć powikłań oraz chorób z nimi związanych zalecam implant SUPRELORIN zamiast sterylizacji/kastracji… Unikniemy w ten sposób cierpienia fretek, a również nasz budżet nie zostanie nadszarpnięty, aż tak bardzo jak w przypadku kosztów związanych z leczeniem zwierzaka… Patrz dział ZDROWIE/STERYLIZACJA/KASTRACJA!!!…
Artykuł
„Leczenie antyhomotoksyczne chorób układu rozrodczego u małych zwierząt”
autor: lek. wet. Anna KUCHARSKA
(…) Streszczenie
Opisano najczęściej spotykane w praktyce lekarskiej schorzenia układu rozrodczego małych zwierząt. Preparaty antyhomotoksyczne doskonale uzupełniają działanie leków konwencjonalnych, a niejednokrotnie dają najlepsze efekty terapeutyczne. (…)
(…) Wstęp
Choroby układu rozrodczego stanowią poważny problem w lecznictwie małych zwierząt. Wielu właścicieli pragnie uniknąć niepożądanego potomstwa swoich podopiecznych, ale nie wyraża zgody na sterylizację i wybiera antykoncepcję hormonalną. Stosowanie preparatów hormonalnych pociąga za sobą zwiększone ryzyko wystąpienia zaburzeń pracy układu rozrodczego, prowadzących do ropomacicza, zmian nowotworowych jajników i macicy, a także gruczołu mlekowego.
Zmiana w stylu życia mieszkańców dużych aglomeracji wiąże się ze zmianą sytuacji psa. Zamiast być stróżem i obrońcą, staje się członkiem rodziny otoczonym troskliwą opieką. Pociąga to za sobą zmiany w psiej psychice i doprowadza do zaburzeń w zachowaniu, np. coraz częściej spotykane są ciąże urojone u suk i wynikające z nich zmiany w gruczole mlekowym.
Zarówno zanieczyszczenie środowiska, jak i spożywanie karmy pochodzącej od zwierząt karmionych paszą z dodatkiem antybiotyków i hormonów mogą wpływać niekorzystnie na stan zdrowia, a szczególnie na regulację hormonalną u małych zwierząt, objawiającą się zmianami w cyklu rujowym.
Poniżej przedstawiłam podstawowe preparaty antyhomotoksyczne stosowane w terapii schorzeń układu rozrodczego i najczęściej spotykane choroby u samic i u samców.
Podstawowe leki
Hormeel ad us. vet. – stosowany w zaburzeniach cyklu rujowego, niepłodności, zapaleniu macicy, ciąży urojonej.
Lachesis compositum ad us. vet. – stosowany w profilaktyce i leczeniu zapalenia macicy i gruczołu mlekowego, oraz polecany w okresie okołoporodowym.
Mucosa compositum ad us. vet. – używana jako lek wspomagający przy schorzeniach błony śluzowej macicy i pochwy.
Ovarium compositum ad us. vet. – polecany w terapii zaburzeń funkcji jajników, zmian w błonie śluzowej macicy, ciąży urojonej oraz zmian psychicznych.
Traumeel ad us. vet. – szeroko stosowany lek o silnym działaniu przeciwzapalnym, przeciwobrzękowym.
Przykłady terapii
Ropne zapalenie napletka – iniekcje pod skórę co 4 dni kombinacji preparatów: Hormeel, Traumeel, Mucosa, Echinacea przez 3-4 tygodnie. Dodatkowo miejscowe stosowanie maści Traumeel S.
Zapalenie jąder – schorzenie o etiologii urazowej lub infekcyjnej. W przypadku wystąpienia objawów ogólnych, jak gorączka, silne osłabienie, rozległy obrzęk, podaję obok leków antyhomotoksycznych antybiotyk o szerokim spektrum działania. Bardzo dobre zastosowanie ma Traumeel w połączeniu preparatem Belladonna-Homaccord iniekcja pod skórę co 2-4 dni. W początkowym okresie, kiedy stwierdza się obrzęk jąder, można dodatkowo podawać Apis-Homaccord 3-4 razy dziennie po 5 kropli.
Zapalenie prostaty – przyczyną tego schorzenia jest najczęściej zakażenie bakteryjne drogą wstępującą. Obok antybiotykoterapii stosuję Traumeel z Belladonna-Homaccord i Echinacea compositum w iniekcji podskórnej co 2-4 dni.
Przerost prostaty – schorzenie o różnej etiologii, występuje częściej u psów starszych. Stosuję Sabal-Homaccord i Galium-Heel w iniekcji raz w tygodniu.
Młodzieńcze zapalenie pochwy – występuje przed pierwszą cieczką. Obserwuje się obfity kremowy wyciek z pochwy bez objawów ogólnych. Stosuję Ovarium compositum, Traumeel i Mucosa compositum 3-4 iniekcje co 4 dni.
Brak rui – bardzo dobre zastosowanie znalazło podawanie iniekcji: Hormeel 2 razy w tygodniu i Galium-Heel raz w tygodniu przez 2 miesiące.
Cicha ruja – głównym problemem w tym przypadku jest ustalenie terminu krycia ze względu na słabo wyrażone objawy zewnętrzne. W takich przypadkach stosowałam Ovarium compositum w iniekcji co 4 dni na 2 tygodnie przed spodziewaną rują. Leczenie uzupełniałam kroplami Gynäcoheel 2 razy dziennie po 5-8 kropli.
Prowadzenie ciąży – zastosowanie iniekcji leku Hormeel raz w tygodniu od momentu rozpoczęcia cieczki do krycia zwiększa skuteczność krycia i poprawia zdrowotność potomstwa. Podanie tego preparatu na 2 tygodnie przed porodem (iniekcje w odstępie tygodnia i jedna po rozpoczęciu akcji porodowej) zmniejsza ryzyko komplikacji w okresie okołoporodowym.
Okres poporodowy – w celu przyśpieszenia inwolucji macicy 2 dni po porodzie podaje się Lachesis compositum i Mucosa compositum co 2 dni trzykrotnie.
Ciąża urojona – stanowi poważny problem. W tym przypadku co 2 dni podajemy preparaty: Pulsatilla compositum lub Hormeel z Ovarium compositum.
Zapalenie gruczołu mlekowego – spowodowane zastojem pokarmu, infekcją bakteryjną lub toczącym się procesem nowotworowym. Obok leczenia konwencjonalnego stosuję Lachesis compositum, Hormeel, Belladonna-Homaccord i Traumeel w iniekcji co 2-4 dni.
Zwłóknienia i stwardnienia w gruczole mlekowym – o różnej etiologii. Dobre efekty daje stosowanie Galium-Heel i Lymphomyosot 1 x w tygodniu przez dwa miesiące.
Zmiany nowotworowe gruczołu mlekowego – toczący się proces ma często charakter złośliwy, więc z tego względu zaleca się mastektomię, a u suk i kotek w wieku poniżej 10 lat połączoną z ovariohisterektomią. W dwa tygodnie po operacji rozpoczynamy podawanie 1 raz w tygodniu iniekcji Carcinoma mammae Injeel a następnie Carcinoma mammae Injeel forte w celu zmniejszenia ryzyka przerzutów.
Pyometra – najczęściej powinno się przeprowadzić zabieg operacyjny. Jednak jeśli stan ogólny pacjentki jest przeciwwskazaniem do zabiegu lub właściciel nie wyraża zgody, stosuję obok długotrwałej antybiotykoterapii preparaty: Hormeel, Ovarium compositum i Lachesis compositum co 2-4 dni przez 4-6 tygodni.
Stosowane leki antyhomotoksyczne pozwalają poprawić stan ogólny pacjenta, przygotować do operacji a czasami nawet jej uniknąć. Są to niezastąpione preparaty w leczeniu zaburzeń cyklu rujowego, w położnictwie i neonatologii ze względu na brak działań ubocznych.1) (…)
słowniczek:
mastektomia – zabieg amputacji gruczołu mlekowego…
ovariohisterektomia – zabieg usunięcia macicy i jajników, czyli innym słowem sterylizacja…
pyometra – zespół zapalenie macicy – ropomacicze
…
Uwaga!
Większość książek lub artykułów, wykorzystanych do opracowania niniejszego tematu, zostało opublikowanych jakiś czas temu, w związku z powyższym niektóre dane, metody leczenia i leki mogą być nieaktualne (wycofane z obrotu lub nigdy nie dopuszczone do obrotu w Polsce), ale Wasz lekarz weterynarii na pewno będzie wiedział czym można je zastąpić.
Większość informacji na tych stronach napisali ludzie, którzy mają duże doświadczenie w hodowli fretek jednak nie są weterynarzami. Wszystkie teksty były konsultowane ze specjalistami.
Każda chora fretka powinna natychmiast znaleźć się u wykwalifikowanego i doświadczonego weterynarza, który specjalizuje się w leczeniu fretek. Pamiętaj fretki należą do zwierząt, u których symptomy choroby występują bardzo późno, co może prowadzić do ich nagłej śmierci. Nie próbuj żadnych “domowych sposobów” bez konsultacji ze specjalistą, nawet jeśli jakiś znajdziesz gdzieś w tekście na tej stronie. Informacje tu zawarte mogą powiększyć Twoją wiedzę i wyczulić Cię na niespecyficzne objawy w zachowaniu Twojej fretki, ale pamiętaj niewłaściwa, samemu postawiona diagnoza może decydować o jej życiu.
Wszystkie prawa zastrzeżone!
…
by: Ana na podstawie konsultacji z lekarzem weterynarii Panem P. Botko
foto:
1) ferretta.pl
© Fotki, zdjęcia i ryciny zamieszczono w celach poglądowych, dydaktycznych, informacyjnych lub szkoleniowych • © All rights reserved or Some rights reserved, publikacja powyższych zdjęć wymaga zgody autorów
literatura i linki:
[1] „Tchórz” Marcin Brzeziński, Jerzy Romanowski, 1997
[2] „Hodowla tchórzy” Maria Bednarz, Andrzej Frindt, 1991
[3] „Fretki: warunki zdrowotne, hodowla, rozpoznanie i leczenie chorób” Maggie Lloyd, 1999
[4] „Biology and diseases of the ferret” Fox JG., 1988, 1998
[5] „Ferret husbandry, medicine, and surgery” John H. Lewington, 2000
[6] „Ferret for dummies” K. Schilling, 2007
[7] „How to read your report” Wellness Inc., 1993
[8] „Practical ferret medicine and surgery for the private practitioner” Finkler M., 1993
[9] „Ferret medicine and surgery” Brown S., 1992
[10] „Ferret breeding” James McKay, 2006
[11] „Fretki – specyfika chowu pokojowego oraz najważniejsze problemy zdrowotne”, Dr Ewa Śmielewska-Łoś, lek. wet. Tomasz Piasecki, Magazyn Weterynaryjny vol. 11 nr 74/2002
[12] „Wybrane wskaźniki mleka i krwi suk ze zdrowym i chorym gruczołem sutkowym”, Michał Dzięcioł, Tadeusz Stefaniak, Jan Twardoń, Roland Kozdrowski, Medycyna Wet. 2006, 62(1)
[13] „Bakteryjne zapalenia gruczołu sutkowego…”, Tomasz Seweryn, Zdzisław Boryczko, Życie Weterynaryjne 2009, 84(2)
[14] pl.wikipedia.org/wiki/Gronkowce
[15] pl.wikipedia.org/wiki/Gronkowiec_z%C5%82ocisty
[16] pl.wikipedia.org/wiki/Paciorkowce
[17] pl.wikipedia.org/wiki/E.coli
[18] notatki.e-klasa.info/2008/09/26/mastitis-u-klaczy-suk-i-kotek/
[19] woju.webd.pl/podstrona/kastracja.htm
[20] przychodniaweterynaryjna.com/cgi-bin/moin.cgi/guzynowotworowe
[21] heel.pl
…
-
Ana