Aminotransferaza asparaginianowa [AST AspAT GOT]

Aminotransferaza (transaminaza) asparaginianowa
[AST AspAT GOT SGOT], transaminaza glutaminianowo-szczawiooctanowa, Aspartate transaminase, Aspartate aminotransferase, Glutamic oxaloacetic transaminase

Wartości referencyjne*

Populacja	Ilość	Wiek	U/l
samce[1-16]	–	–	10-248
samce albino[1, 2, 5]	28	16-32 tygodni	28-120
samce[3]	15	10 tygodni	63-152
samce[3]	15	12 tygodni	70-112
samce[3]	9	14-16 tygodni	47-128
samce[13]	279	16-24 tygodni	54-188
samce niekastrowane[3]	22	–	37-121
samce kastrowane[1]	5	–	b/d
samice[1-16]	–	–	20-248
samice albino[1]	11	–	40-120
samice niekastrowane[2]	5	–	b/d
samice w rui[3]	10	–	42-108
samice i samce[27]	111	11 tyg. – 9 lat	40-142,7***

Uwaga!
* Powyższe wartości referencyjne (normy) zostały opracowane w latach 1979-1989, na małych ilościowo populacjach młodych fretek (8 miesięcy), sedowanych (eter, chlorowodorek ketaminy lub inne) przed pobraniem krwi z żył brzusznych, szyjnych lub z serca oraz żywionych pokarmem komercyjnym (suchym), co miało wpływ na niższe wartości hematokrytu, hemoglobiny i erytrocytów oraz innych parametrów (na wartości referencyjne mają wpływ: wiek, płeć, badana populacja, warunki bytowe (dieta, period świetlny, temperatura, itp.), metody pobierania (odczynniki, grubość igły, czas, itp.), metody oznaczenia oraz badania w danym laboratorium)
** wartości referencyjne dla psów i kotów (psy: 1-45 U/l; koty: 6-44 U/l)^[24]
*** wartości referencyjne dla fretek: 40-142,7 U/l [111 clinically healthy ferrets (age 11 weeks to 9 years; 61 male, 50 female). Age, sex (male or female).]^[27]

U młodych fretek wartości są wyższe i mogą sięgać:

• 51-188 U/l

Powiązane badania

Należy pamiętać, iż dany parametr rozpatrujemy łącznie z innymi, dla uzyskania pełnego i faktycznego obrazu stanu zdrowia fretki:

• ALT
• ALP
• Bilirubina
• Albuminy
• Białko całkowite
• Wskaźniki funkcji wątroby

Wzrost AST AspAT GOT

Niewielki wzrost aktywności aminotransferazy asparaginowej, rzędu 250 – 400 U/I, może być spowodowany następującymi stanami chorobowymi:

• wysiłkiem fizycznym
• zastrzykiem domięśniowym
• marskość wątroby
• inne choroby wątroby
• zapaleniem trzustki
• hemolizą, czyli rozpadem erytrocytów (hemoliza in vivo lub in vitro), np. w wyniku infekcji bakteryjnej, kroplówki dożylnej, niektórych leków (np. rybawiryna) powoduje zawyżenie wyniku^[24]
• pasożyty
• niedobór selenu i witaminy E
• intensywny wysiłek
• mononukleozą zakaźną

Większy wzrost poziomu aminotransferazy asparaginowej do wartości 400 – 800 U/I może występować:

• po zabiegach chirurgicznych
• w chorobach mięśni szkieletowych
• w przewlekłym zapaleniu wątroby
• w przebiegu ostrej niewydolności nerek
• w zapaleniu dróg żółciowych
• w niedrożności dróg żółciowych
• w przebiegu kamicy żółciowej
• w nowotworach trzustki
• w zwłóknieniu przewodów żółciowych

Znaczny wzrost poziomu aminotransferazy asparaginowej ponad normę, sięgający 800 – 4000 U/I, może być spowodowany:

• wirusowym zapaleniem wątroby
• toksycznym uszkodzeniem wątroby
• nowotworami wątroby
• zawałem mięśnia sercowego
• zapaleniem mięśnia sercowego
• intensywnym masażem serca
• uszkodzeniem mięśni szkieletowych (np. zmiażdżeniem)

Spadek AST AspAT GOT

Obniżenie poziomu występuje w przypadku:

• dializ
• ciąży

Opis

Aminotransferaza asparaginowa [AST AspAT GOT] (ang. glutamic oxoloacetic transaminase) jest enzymem wskaźnikowym pochodzenia cytoplazmatyczno-mitochondrialnego i jego najwyższe stężenia występują w:

• komórkach wątroby
• mięśniach (zarówno szkieletowych jak i sercowym)
• nerkach
• kanalików nerkowych
• i erytrocytach

Pozwala na ocenę ogólnej kondycji, chorobę lub uszkodzenie:

• wątroby
• mięśni

W stanach skutkujących uszkodzeniem wyżej wymienionych narządów, zwłaszcza wątroby oraz mięśni, enzym ten uwalnia się do krwi, co skutkuje znacznym wzrostem jego aktywności w osoczu…

Poziom aminotransferazy we krwi zwiększa się w sytuacjach, kiedy:

• komórki tych narządów obumierają
• komórki tych narządów są uszkodzone z powodu niedotlenienia
• komórki tych narządów są uszkodzone przez toksyny lub leki

Stężenie aminotransferazy asparaginowej wzrasta także po:

• około 4-6 godzinach od zawału mięśnia sercowego i jego wysoki poziom utrzymuje się do 3 dni po zawale
• intensywnym masażu serca

Aminotransferaza asparaginowa obecnie badana jest głównie w sytuacjach, gdy podejrzewa się choroby lub uszkodzenie miąższu wątroby i pomaga zdiagnozować, m.in.:

• zapalenie wątroby
• uszkodzenie wątroby
• niedrożność dróg żółciowych
• nowotwory trzustki
• choroby i uszkodzenia mięśni szkieletowych

23 09 2014

…

Uwaga!

Podane wartości referencyjne nie są wartościami stałymi. Ich wielkość zależy od wielu czynników: wieku, płci i metody oznaczenia użytej w laboratorium – wartości liczbowe przedstawione jako wyniki mogą mieć różne znaczenie w różnych laboratoriach. Wartości podane przez autorów mają jedynie charakter orientacyjny. Indywidualny wynik należy porównać z zakresem referencyjnym dla konkretnego oznaczenia. Zaleca się, aby wyniki konsultować z własnym lekarzem weterynarii.

Uwaga!

Większość książek lub artykułów, wykorzystanych do opracowania niniejszego tematu, zostało opublikowanych jakiś czas temu, w związku z powyższym niektóre dane, metody leczenia i leki mogą być nieaktualne (wycofane z obrotu lub nigdy nie dopuszczone do obrotu w Polsce), ale Wasz lekarz weterynarii na pewno będzie wiedział czym można je zastąpić.

Większość informacji na tych stronach napisali ludzie, którzy mają duże doświadczenie w hodowli fretek jednak nie są weterynarzami. Wszystkie teksty były konsultowane ze specjalistami.

Każda chora fretka powinna natychmiast znaleźć się u wykwalifikowanego i doświadczonego weterynarza, który specjalizuje się w leczeniu fretek. Pamiętaj fretki należą do zwierząt, u których symptomy choroby występują bardzo późno, co może prowadzić do ich nagłej śmierci. Nie próbuj żadnych “domowych sposobów” bez konsultacji ze specjalistą, nawet jeśli jakiś znajdziesz gdzieś w tekście na tej stronie. Informacje tu zawarte mogą powiększyć Twoją wiedzę i wyczulić Cię na niespecyficzne objawy w zachowaniu Twojej fretki, ale pamiętaj niewłaściwa, samemu postawiona diagnoza może decydować o jej życiu.

Wszystkie prawa zastrzeżone!

…

by: Ana

foto: 
1) ferretta.pl
Fotki, zdjęcia i ryciny zamieszczono w celach poglądowych, dydaktycznych, informacyjnych lub szkoleniowych • © All rights reserved or Some rights reserved, publikacja powyższych zdjęć wymaga zgody autorów

literatura:
[1] „The ferret, Mustela putorius furo, as a new species in toxicology”, P.C. Thornton, Pauline A. Wright, P.J. Sacra & T.E.W. Goodier, Laboratory Animals (13) 1979, s. 119-124
[2] „Haematological and serum chemistry profiles of ferrets (Mustela putorius furo)”, Elsbeth J. Lee, W.E. Moore, H.C. Fryer & H.C. Minocha, Laboratory Animals (12) 1982, s. 133-137
[3] „Biology and diseases of the ferret” Fox JG., 1988, 1998
[4] „Normal Parameters and Laboratory Interpretation of Disease States in the Domestic Ferret,” article by Dr. Tom Kawasaki, 1994
[5] „Ferret husbandry, medicine, and surgery” John H. Lewington, 2000
[6] „Ferrets, Rabitts & Others: Clinical Medicine and Surgery”, Katherine E. Quesenberry and James W. Carpenter, 3rd edition, Saunders, 2012
[7] „Fretki: warunki zdrowotne, hodowla, rozpoznanie i leczenie chorób” Maggie Lloyd, 1999
[8] „Species specific hematology” Zimmerman K.L., Moore D.M., Smith S.A., Schalm’s veterinary hematology, 6th ed., Ames, Iowa: Wiley-Blackwell: 2010:852-917
[9] „Exotic companion medicine handbook for veterinarians” Cathy A. Johnson-Delaney, Eastside Anian & Exotic Animal Medical Center Kirkland, Washington, 2008
[10] „Ferrets: Clinical Pathology and Sample Collection” Morrisey J.K., Ramer J., Reavill D.R. (ed), Veterinary Clinics of North America, Exotic Practice: September 1999, s. 553-564
[11] „Diagnostics and restraint of the domestic ferret” Morrisey J.K., J.W. Carpenter, and C. Kolmstetter, Vet. Med. Vol 91(12), 1996, s. 1084-1097
[12] „Laboratory Reference Ranges for Selected Avian, Mammalian and Reptilian Species” Fudge A.M., Laboratory Medicine, Avian and Exotic Pets, W.B. Saunders, Philadelphia USA, s.269-727, 2000
[13] „The Laboratory Ferret”, C. Andrew Matchett, rena Marr, Felipe M. Berard, Andrew G. Cawton, Sonya P. Swing, CRC Press, A volume in The Laboratory Animal Pocket Reference Series, 2012
[14] „Schalm’s Veterinary hematology” Douglas J.Weiss, K. Jane Wardrop, 6th ed., Wiley-Blackwell, 2010, s. 888-892
[15] „Ferret Medicine”, Joerg Mayer DVM, Gretchen Kaufman DVM, Cummings School of Veterinary Medicine at Tufts University, 2009
[16] „Drobne ssaki” Prof. MVDr. Zdenek Knotek, CSc, MVDr. Zora Knotkova, CSc., Brno 2004
[17] „Tchórz” Marcin Brzeziński, Jerzy Romanowski, 1997
[18] „Hodowla tchórzy” Maria Bednarz, Andrzej Frindt, 1991
[19] „Ferret for dummies” K. Schilling, 2007
[20] „How to read your report” Wellness Inc., 1993
[21] „Practical ferret medicine and surgery for the private practitioner” Finkler M., 1993
[22] „Ferret medicine and surgery” Brown S., 1992, 2001
[23] „Ferret breeding” James McKay, 2006
[24] „Wartości referencyjne podstawowych badań laboratoryjnych w weterynarii”, Anna Winnicka, SGGW, 2008
[25] „Diagnostyka laboratoryjna” Tomaszewski J., Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2001, ISBN 83-200-3591-0
[26] „Normy laboratoryjne” Jakob M., Via Medica, Gdańsk 2010, ISBN 978-83-7555-232-4
[27] „Reference ranges for laboratory parameters in ferrets” Hein J , Spreyer F, Sauter-Louis C, Hartmann K., Vet Rec. 2012 Sep 1;171(9):218. doi: 10.1136/vr.100628. Epub 2012 Aug 2.

…