Campylobacter jejuni – gatunek bakterii należący do klasy epsilon – Proteobacteria, patogen zwierząt ciepłokrwistych i człowieka. Główne gatunki to:

  • C. jejuni 
  • i C. fetus

Pałeczki C. jejuni są 3-4-razy częściej izolowane w przypadku zakażeń układu pokarmowego niż inne enteropatogeny, tj. bakterie rodzaju Salmonella czy Shigella. Śmiertelność jest niewielka i wynosi ok. 0,08%. Zakażenie następuje przez skażoną wodę lub żywność. Bakterie przenoszone są drogą fekalno-oralną.

Przebieg infekcji

C. jejuni powoduje ostre zapalenie żołądka i jelit, które może mieć wrzodziejący ostry przebieg. Do infekcji dochodzi najczęściej przez spożycie zakażonego pałeczkami pożywienia (mleka, nieodpowiednio przygotowanych tusz drobiowych) lub wody.

Objawy infekcji

  • gorączka do 40°C
  • osłabienie
  • bóle podbrzusza
  • mdłości
  • stany zapalne jelit powiązane z biegunką – łagodną lub ostrą (z obecnością śluzu lub krwi w stolcu)

Rozpoznanie

Świeże próbki kału trzeba dostarczyć do badań bakteriologicznych i parazytologicznych.

Leczenie

Stan chorobowy z tendencją do samowyleczenia trwa zazwyczaj kilka dni. Niekiedy, zwłaszcza przy niewydolności układu odpornościowego, dochodzi do ogólnoustrojowej infekcji, posocznicy czy chorób autoimmunizacyjnych takich jak reaktywne zapalenie stawów czy zespół Guillaina-Barrégo.

Stosuje się intensywną terapię podtrzymującą, można próbować podawać:

  • bizmut (0,25-1,0 ml/kg doustnie, 3-4 razy dziennie) 
  • i loperamid (Imodium syrup, Janssen) w dawce 100-200 μg/kg
  • nie należy stosować leków wpływających na motorykę jelit do czasu potwierdzenia diagnozy

W łagodnych przypadkach wystarcza terapia podtrzymująca i postępowanie dietetyczne.

Dieta

Fretka MUSI jeść i pić, jeśli nie chce trzeba ją karmić i poić „siłą” (strzykawką, z łyżeczki, z palca).

Biegunka powoduje odwodnienie, więc płyny są tu szczególnie ważne. Możemy karmić fretkę zupkami nawadniającymi i bardzo kalorycznymi:

Do koktajlu można dodawać:

Uwaga!

Większość książek lub artykułów, wykorzystanych do opracowania niniejszego tematu, zostało opublikowanych jakiś czas temu, w związku z powyższym niektóre dane, metody leczenia i leki mogą być nieaktualne (wycofane z obrotu lub nigdy nie dopuszczone do obrotu w Polsce), ale Wasz lekarz weterynarii na pewno będzie wiedział czym można je zastąpić.

Większość informacji na tych stronach napisali ludzie, którzy mają duże doświadczenie w hodowli fretek jednak nie są weterynarzami. Wszystkie teksty były konsultowane ze specjalistami.

Każda chora fretka powinna natychmiast znaleźć się u wykwalifikowanego i doświadczonego weterynarza, który specjalizuje się w leczeniu fretek. Pamiętaj fretki należą do zwierząt, u których symptomy choroby występują bardzo późno, co może prowadzić do ich nagłej śmierci. Nie próbuj żadnych “domowych sposobów” bez konsultacji ze specjalistą, nawet jeśli jakiś znajdziesz gdzieś w tekście na tej stronie. Informacje tu zawarte mogą powiększyć Twoją wiedzę i wyczulić Cię na niespecyficzne objawy w zachowaniu Twojej fretki, ale pamiętaj niewłaściwa, samemu postawiona diagnoza może decydować o jej życiu.

Wszystkie prawa zastrzeżone!

by: Ana

foto:
1) ferretta.pl
© Fotki, zdjęcia i ryciny zamieszczono w celach poglądowych, dydaktycznych, informacyjnych lub szkoleniowych • © All rights reserved or Some rights reserved, publikacja powyższych zdjęć wymaga zgody autorów 

literatura:
[1] „Tchórz” Marcin Brzeziński, Jerzy Romanowski, 1997
[2] „Hodowla tchórzy” Maria Bednarz, Andrzej Frindt, 1991
[3] „Fretki: warunki zdrowotne, hodowla, rozpoznanie i leczenie chorób” Maggie Lloyd, 1999
[4] „Biology and diseases of the ferret” Fox JG., 1988, 1998
[5] „Ferret husbandry, medicine, and surgery” John H. Lewington, 2000
[6] „Ferret for dummies” K. Schilling, 2007
[7] „How to read your report” Wellness Inc., 1993
[8] „Practical ferret medicine and surgery for the private practitioner” Finkler M., 1993
[9] „Ferret medicine and surgery” Brown S., 1992
[10] „Ferret breeding” James McKay, 2006
[11] „Fretki – specyfika chowu pokojowego oraz najważniejsze problemy zdrowotne”, Dr Ewa Śmielewska-Łoś, lek. wet. Tomasz Piasecki, Magazyn Weterynaryjny vol. 11 nr 74/2002

  • C. jejuni powoduje ostre zapalenie żołądka i jelit, które może mieć wrzodziejący ostry przebieg. Do infekcji dochodzi najczęściej przez spożycie zakażonego pałeczkami pożywienia (mleka, nieodpowiednio przygotowanych tusz drobiowych) lub wody