W przypadku wielu zachorowań u fretek jest niezbędna transfuzja krwi, a czasami nawet kilka (należy zachować ostrożność przy kolejnych transfuzjach! tezę, że u fretek nie występują grupy krwi należy traktować za niesprawdzoną i niepotwierdzoną jakąkolwiek literaturą specjalistyczną czy badawczą)…

Niestety nie zawsze transfuzja krwi ratuje życie fretki… W wielu przypadkach ten środek zaradczy jest zastosowany zbyt późno a choroba fretki jest w zbyt zaawansowanym stadium… ;-|

Kiedy należy wykonać transfuzję krwi?

  • gdy badanie krwi wykaże niską ilość płytek [PLT]
  • gdy badanie krwi wykaże niską wartość hematokrytową [PCV] 15-25% – rokowanie ostrożne z szansą na wyleczenie (PCV poniżej 15% – rokowania bardzo złe, PCV równe i powyżej 25% – pozwala na zastosowanie standardowych metod leczenia z dobrymi prognozami na przyszłość bez konieczności transfuzji)

Jakie mogą być przyczyny konieczności transfuzji krwi?

  • nieregeneracyjne niedokrwistości, np. hemoliza, hiperestrogenizm
  • zaburzenia komórek krwi
  • krwotoki
  • zatrucia warfaryną
  • hemofilia A i B
  • trombocytopenia
  • hypoproteinemia
  • choroba von Willebranda
  • zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (zespół DIC)
  • długotrwała lekoterapia, uszkadzająca układ krwiotwórczy

Zasady krwiodawstwa

  • stwierdzono, że najlepsze efekty przynosi transfuzja krwi, która jest pobrana od dawców spokrewnionych z fretką potrzebującą pomocy
  • dawcami mogą być zarówno samce jak i samiczki (najlepiej duże samce)
  • całkowita objętość krwi u fretki wynosi około 60-80(70)ml na 1kg masy ciała
  • można pobrać maksimum 10% całkowitej objętości krwi jednorazowo i nie więcej niż 15% w ciągu 28 dni, czyli samiczka ważąca 750g może oddać maksimum 5ml, a samiec ważący 1,5kg może oddać maksimum 10ml krwi do transfuzji
  • fretki mogą być dawcami nie częściej, niż jeden raz na trzy miesiące
  • przed każdym pobraniem krwi do transfuzji, fretka „dawca” powinna być przebadana przez lekarza weterynarii, który ostatecznie podejmuje decyzję o jej możliwościach jako dawcy
  • krew pobiera się na antykoagulanty, kwaśny cytrynian dekstrozy (1ml ACD na 6ml krwi), alternatywnie przy zastosowaniu heparyny
  • fretce „biorcy” podaje się jednorazowo 6-12ml krwi
  • metody pobierania identyczne jak przy badaniach krwi
  • u bardzo ciężko chorych zwierząt może być konieczne podawanie krwi lub innych płynów drogą doszpikową (dokostnową), stosowaną przy pobieraniu szpiku kostnego z bliższego końca kości udowej poprzez jamę szpikową

Nie powinno pobierać się krwi do transfuzji od fretek:

  • zaszczepionych (okres karencji minimum trzy-cztery tygodnie po iniekcji)
  • będących w rui (zwłaszcza samice)
  • wyciszanych hormonalnie (porujkowych)
  • chorych
  • po lub w trakcie leczenia antybiotykowego, sterydowego, itp.

Jak zdobyć krew do transfuzji?

Jeżeli nie jest możliwe lub niewskazane zastosowanie preparatów krwiozastępczych (dekstrany, preparaty żelatyny i hydroksyetylowanej skrobi HES, roztwory wolnej hemoglobiny i jej połączeń koloidalnych oraz tzw. „sztuczna krew” zawierająca związki fluorokarbonowe, które mogą przenosić tlen), pozostaje nam poszukiwanie innych opiekunów fretek, którzy będą dysponować czasem i zdrowymi fretkami oraz będą tak mili, że przywiozą swoją fretkę do lekarza weterynarii, który podjął się przeprowadzenia transfuzji…

Jak znaleźć dawców?

  • odszukać spokrewnione fretki i skontaktować się z ich opiekunami
  • alternatywnie, najlepszą i najszybszą metodą poszukiwań jest ogłoszenie internetowe, poprzez umieszczenie prośby o pomoc na wszystkich forach tematycznych, związanych z fretkami
  • poproszenie znajomych i zaprzyjaźnionych opiekunów „ogonów” z miejscowości, w której mieszkamy
  • Weterynaryjny Bank Krwi im. Milusia (na pewno posiadają krew kocią i psią, co do fretkowej lub preparatów krwiozastępczych należy się upewnić)

Przygotowanie do transfuzji krwi

Poniższe zasady dotyczą zarówno dawcy jak i biorcy:

  • 4 godziny przed zabiegiem odstawić pokarm
  • płyny (woda) bez ograniczeń
  • po zabiegu należy podawać wysokoenergetyczną dietę, opartą na mięsie, np. domowe, tłuste „gerberki” z masłem lub śmietaną 30% i z żółtkiem (ostrożnie przy chorobach żołądka, wątroby, jelit, gdyż żółtka są ciężkostrawne), 2-5ml 3-4 razy dziennie lub wg apetytu fretki, Nutri-plus gel Virbac (dla tych o słabym apetycie)
  • jeżeli niezbędna jest długotrwała terapia antybiotykami, należy podawać je podskórnie lub doustnie, a nie domięśniowo, ze względu na małą masę mięśni u fretek
  • zapewnić ciepłe i suche legowisko oraz „ocean” troski i miłości

Uwaga!

Większość informacji na tych stronach napisali ludzie, którzy mają duże doświadczenie w hodowli fretek jednak nie są weterynarzami. Wszystkie teksty były konsultowane ze specjalistami. Każda chora fretka powinna natychmiast znaleźć się u wykwalifikowanego i doświadczonego weterynarza, który specjalizuje się w leczeniu fretek. Pamiętaj fretki należą do zwierząt, u których symptomy choroby występują bardzo późno, co może prowadzić do ich nagłej śmierci. Nie próbuj żadnych “domowych sposobów” bez konsultacji ze specjalistą, nawet jeśli jakiś znajdziesz gdzieś w tekście na tej stronie. Informacje tu zawarte mogą powiększyć Twoją wiedzę i wyczulić Cię na niespecyficzne objawy w zachowaniu Twojej fretki, ale pamiętaj niewłaściwa, samemu postawiona diagnoza może decydować o jej życiu. Wszystkie prawa zastrzeżone!

by: Ana, Eva

foto: 
1) ferretta.pl
© All rights reserved or Some rights reserved, publikacja powyższych zdjęć wymaga zgody autorów

literatura:
[1] „Tchórz” Marcin Brzeziński, Jerzy Romanowski, 1997
[2] „Hodowla tchórzy” Maria Bednarz, Andrzej Frindt, 1991
[3] „Fretki: warunki zdrowotne, hodowla, rozpoznanie i leczenie chorób” Maggie Lloyd, 1999
[4] „Biology and diseases of the ferret” Fox JG., 1988, 1998
[5] „Ferret husbandry, medicine, and surgery” John H. Lewington, 2000
[6] „Ferret for dummies” K. Schilling, 2007
[7] „How to read your report” Wellness Inc., 1993
[8] „Practical ferret medicine and surgery for the private practitioner” Finkler M., 1993
[9] „Ferret medicine and surgery” Brown S., 1992
[10] „Ferret breeding” James McKay, 2006
[11] resmedica.pl
[12] labtestsonline.pl